باغ سبز غزل

 

 

 

  

دلم ز هجر تو در اضطراب می‌افتد

بسان زلف تو در پیچ و تاب می‌افتد

شبی که بی‌توام، ای ماه انجمن آرا!

دلم ز هجر تو از صبر و تاب می‌افتد

تو آن مهی که اگر مِهرِ رخ برافروزی

ز چشم اهل نظر، آفتاب می‌افتد

تو آن گلی که ز پاکی، طراوتی داری

که گل به پیش تو از رنگ و آب می‌افتد

به یاد روی تو ای گل، عبور خاطر من

به باغ سبز غزل‌های ناب می‌افتد

اگر به گوشة چشمی نظر کنی، ای دوست!

دعای خسته دلان مستجاب می‌افتد

 

نوشته شده در چهارشنبه 86/8/30ساعت 12:0 عصر به قلم MeysaM دیدگاه شما ( ) |